To umowa, w której wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w ustalony sposób, w szczególności przez wniesienie wkładów. Jej organizację i sposób działania regulują przepisy Kodeksu cywilnego.
Do prowadzenia spraw spółki uprawniony i zobowiązany jest każdy wspólnik.

Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej, czyli nie może sama nabywać praw ani zaciągać obowiązków - zawsze czynią to jej wspólnicy w swoim imieniu. W odróżnieniu od pozostałych spółek nie jest też przedsiębiorcą - przedsiębiorcami są jej wspólnicy, którzy muszą (każdy z osobna) zgłosić prowadzenie działalności w formie spółki w gminnej ewidencji działalności gospodarczej.

Umowa spółki może być zawarta w dowolnej formie, także ustnie. Ale najlepiej sporządzić ją w formie pisemnej. Ta forma powinna być zachowana dla celów dowodowych (abyś później w razie ewentualnego sporu ze wspólnikiem mógł przed sądem skutecznie dochodzić swoich racji). W umowie spółki można dowolnie określić wartość wkładów, a także czas jej obowiązywania (czyli trwania spółki).

Zalety:

• łatwość utworzenia spółki i późniejszego jej prowadzenia,
• niskie koszty związane z założeniem spółki,
• duża dowolność w kształtowaniu postanowień umowy spółki,
• brak wymogów prawnych co do rodzaju i wielkości wnoszonych wkładów;
• Możliwe wszystkie formy opodatkowania.

Wady:

• za ewentualne długi spółki odpowiadają solidarnie wspólnicy i to całym swoim majątkiem - wierzyciel może dowolnie wybrać wspólnika lub wspólników, od których będzie dochodzić zapłaty całości lub części należności,
• odpowiedzialności solidarnej nie można wyłączyć ani ograniczyć w umowie spółki,
• brak możliwości zaciągania zobowiązań i nabywania uprawnień przez spółkę;
• Każdy ze wspólników musi się rejestrować osobno.